ارائه الگوی توسعه منابع انسانی در بخش بهداشت و درمان ایران

سابقه و هدف: چرخش های پارادایمی در دانش و تجربه های اندوخته شده بشری به قدری پرشتاب در حال وقوع هستند که نقش و کارکرد سازمانها با چالش بزرگ روبر شده اند. امروزه، سازمانهای موفق، سازمانهایی هستند که با نیروهای دانشی در جهت خلق ارزشها و راهبردهای جدید گام بر می دارند و منابع انسانی و توسعه آن را در کشف، تولید و موقعیت سازمانی به منزله گران بارترین ارزش در سازمان پاس می دارند. هدف اصلی پژوهش حاضر ارائه الگوی توسعه منابع انسانی در بخش بهداشت و درمان بوده است. روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی است. جهت ارائه الگو ابتدا استفاده از متون و مطالعات مرتبط به طور گسترده انجام پذیرفت. انتخاب کشورها براساس مقایسه شاخصهای بهداشتی و اقتصادی و رتبه شاخص توسعه انسانی بالا صورت گرفت. کشورهای مورد مطالعه در حوزه توسعه منابع انسانی دارای رویکرد، اهداف، برنامه ریزی و بودجه ریزی ویژه، تربیت متخصصان ویژه و در مرحله تدوین الگو بوده اند. الگوی پیشنهادی به صاحبنظران و خبرگان ارائه گردیده و با بهره جستن از تکنیک دلفی، و با لحاظ کردن نقطه نظرات اصلاحی، الگوی نهایی تدوین و ارائه شد. یافته ها: یافته های مطالعه تطبیقی و نظر سنجی از خبرگان نشان داد در بخش بهداشت و درمان ایران به ویژه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، توسعه منابع انسانی جزو الزامات باید قرار گیرد و به ویژه زیرنظر بالاترین رده سازمانی با تعهد راهبردی مورد حمایت قرار گیرد. طراحی ساختار و مکانیسم مناسب، اتخاذ رویکرد، برقراری امکانات و منابع فیزیکی، تأمین منابع انسانی، تأمین منابع مالی، مأموریت و وظایف، نگرش و توسعه دانایی، به افزایش توان رقابتی و کیفیت خدمات منجر می گردد. نتیجه گیری: در الگوی پیشنهادی، بیشترین تأثیر را مؤلفه منابع انسانی و سپس منابع مالی و سپس منابع فیزیکی دارد. تناسب الگو مورد تأئید قرار گرفت. براساس مطالعات صورت گرفته و یافته های پژوهش، می توان الگوی تعیین شده را جزو الزامات سازمانی قرار داد و براساس زیرساختها و شرایط محیطی بازنگری نمود.